WERELDWIJD KLIMAATAKKOORD

In december 2015 organiseerde de Verenigde Naties (VN) een klimaattop in Parijs. Daaruit volgde het ‘Akkoord van Parijs’ dat door 195 landen werd ondertekend. Ook Nederland ondertekende dat akkoord en stemde daarmee in de opwarming van de aarde beperken tot ruim onder 2 graden Celsius, met een duidelijk zicht op 1,5 graden Celsius.

NATIONAAL KLIMAATAKKOORD

Elk land moet eigen, nationale maatregelen nemen om het wereldwijd afgesproken doel te halen. In Nederland doen we dat door met elkaar - overheden, bedrijfsleven en maatschappelijke partijen – een klimaatakkoord te sluiten. In het Klimaatakkoord maken bedrijven, maatschappelijke organisaties en overheden concrete afspraken over de maatregelen waarmee we de CO2-uitstoot in Nederland kunnen halveren. Zo ontstaat ook draagvlak: we hebben elkaar nodig om het doel te halen en daarom moeten zoveel mogelijk mensen achter het akkoord staan.

De maatregelen die nodig zijn om CO2-uitstoot sterk terug te dringen, kosten geld. Om de kosten voor burgers en bedrijven zoveel mogelijk te beperken, moeten we erop letten dat de gemaakte afspraken niet te duur zijn. Daarnaast biedt het Klimaatakkoord ook kansen voor een sterkere Nederlandse economie, bijvoorbeeld doordat er nieuwe banen bijkomen en we onze kennis, ervaring, innovatieve technieken en nieuwe producten ook aan het buitenland kunnen verkopen.

Voor het klimaatakkoord wordt aan zes 'tafels' gesproken over alle aspecten die erbij komen kijken. De verduurzaming van huizen komt aan bod bij de tafel 'gebouwde omgeving'. In andere gespreksrondes gaat het over de verduurzaming van de elektriciteitsproductie, de industrie, de transportsector en de landbouw. De 'gebouwde omgeving' heeft van alle klimaattafels de laagste doelstelling als het gaat om CO2-reductie, maar de maatregelen komen wel bij ons allemaal over de drempel.